บทที่ 592

ลีซานดูลำบากใจอยู่บ้าง จึงพูดว่า "เสี่ยวชิง ผมยังไม่รู้เลยว่าแม่ของคุณป่วยเป็นอะไร แบบนี้ก็รักษาลำบากนะ"

แม้ปากจะพูดเช่นนั้น แต่ในใจของลีซานกลับคิดว่า ในเมื่อหมอที่ไปหามาก็รักษาไม่หาย วิชาแพทย์ของตัวเองก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรนัก คงไม่มีวิธีอะไรช่วยได้ สุดท้ายก็คงเสียเที่ยวเปล่า

แต่ซุนชิงกลับจับเสื้อขอ...